Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ, Η ΜΟΝΗ ΣΥΝΕΠΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

09/10/2003 Μια θλιβερή επέτειος.

Το εξώφυλλο του περιοδικού της ΕΑΠΣ αμέσως μετά τα γεγονότα του 2003

Εννιά χρόνια πριν, το συνδικαλιστικό κίνημα των ένστολων στα Σώματα Ασφαλείας, δίνει έναν από τους σημαντικούς αγώνες του, προσπαθώντας να πείσει την κυβέρνηση για το αυτονόητο, την αναγνώριση του επαγγέλματος ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού. Μετά από μια ένστολη μαζική συγκέντρωση  των ενστόλων Π.Σ. – ΕΛ.ΑΣ. – Λ.Σ. το απόγευμα της 8ης Οκτωβρίου του 2003 στα Προπύλαια ακολουθεί  πορεία προς το Υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα. Τα Προεδρεία των Σωματείων αποφασίζεται να παραμείνουν έξω από το Υπουργείο  όλη τη νύχτα  μέχρι να συναντηθούν με τους κυβερνητικούς ιθύνοντες.  Η κυβέρνηση, θέλοντας να καμφθεί το φρόνημα των ενστόλων που είχαν διαμορφώσει όλο τον προηγούμενο διάστημα,  μια  συνεχή και δυναμική συνδικαλιστική δράση, ανασύρει μιά χουντική ρύθμιση, εκδίδει αστυνομική διάταξη διάλυσης της συγκέντρωσης  και με  βία και χημικά  χτυπάει τους ειρηνικά διαμαρτυρόμενους στην είσοδο του υπουργικού κτιρίου και καταδιώκει τους ενστόλους συνδικαλιστές στους δρόμους της Αθήνας. 

Εικόνες ντροπής κάνουν το γύρο του κόσμου, όπου η κρατική αυθαιρεσία και βία στρέφεται σε ένστολους εργαζομένους των Σ.Α.

Η  πολιτική επιλογή της τότε κυβέρνησης συναντάει την γενικευμένη κατακραυγή των πολιτικών δυνάμεων και της κοινωνίας. Το συνδικαλιστικό κίνημα δυνάμωσε  και συνέχισε τον αγώνα του το επόμενο διάστημα. Τελευταία πράξη της τότε κυβέρνησης, της  οποίας το κόμμα  ηττήθηκε στις εκλογές τον επόμενο χρόνο, ήταν να επιβάλλει στις ηγεσίες των Σ.Α. τη διενέργεια Ε.Δ.Ε για τις τυχόν ευθύνες των συνδικαλιστών, που δέχθηκαν την βία και τα χημικά…..

Η μέρα πραγματικά είναι ένας σταθμός στην πορεία του ένστολου συνδικαλισμού. Έδειξε ότι οι κυβερνήσεις τρέμουν την αγωνιστική διάθεση και το φρόνημα του ένστολου εργαζόμενου. Έδειξε επίσης ότι για την εξουσία δεν υπάρχουν “ιδιαίτερες δημοκρατικές ευαισθησίες όταν αισθάνεται  ενοχλητική την διεκδίκηση των εργαζομένων. Τέλος έδειξε ότι η κρατική αυθαιρεσία ενυπάρχει ακόμα στην σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία.

Το χουντικό διάταγμα που χρησιμοποιήθηκε

Δυστυχώς  εννιά χρόνια μετά στην Ελλάδα του Μνημονίου, η κρατική αυθαιρεσία και καταστολή επιζεί και αποτελεί το διαχρονικό όπλο   των κυβερνώντων.

Και πάλι πριν λίγες μέρες  έξω από τον Εθνικό κήπο, οι δυνάμεις καταστολής έριξαν χημικά σε ολιγομελή αντιπροσωπεία  των Προεδρείων των σωματείων αστυνομικών-πυροσβεστών-λιμενικών, που είχαν σκοπό να επιδώσουν ψήφισμα στο πρωθυπουργικό γραφείο διαμαρτυρόμενοι για το νέο σχεδιαζόμενο σφαγιασμό του πενιχρού εισοδήματος τους…. Και πάλι πριν  λίγες μέρες διατάχθηκε Ε.Δ.Ε. εναντίον συνδικαλιστικής δράσης.

Και πάλι, κατά τραγική ειρωνεία, την επέτειο εκείνης της μαύρης ημέρας, εκδόθηκε αστυνομική απαγόρευση συναθροίσεων ενόψει της επίσκεψης της  Φράου Μέρκελ.

 Το Συνδικαλιστικό μας Κίνημα, ώριμο με ισχυρές παρακαταθήκες υπεύθυνης και μαχητικής δράσης, θα ΠΑΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ. Ενώνει τη δύναμή του, με αυτή του κόσμου του μόχθου και της εργασίας, των μη προνομιούχων αυτής της χώρας που στενάζει από τα μνημόνια και τις τροικανές επιταγές.

Αυτός ο περήφανος λαός γνωρίζει από αντίσταση σε βάρβαρες κατοχές. Η θύμηση  από την εθνική αντίσταση στην γερμανοναζιστική κατοχή, τους δοσίλογους και τους μαυραγορίτες  είναι ακόμη νωπή και γερά ριζωμένη στην πατριωτική συλλογική μας μνήμη. Καμιά καταστολή και αυθαιρεσία δεν μπορεί να την εξαφανίσει.