Οι κίνδυνοι στις δασικές πυρκαγιές- Επιχειρώντας με ασφάλεια στις επιχειρήσεις δασοπυρόσβεσης

Νέο e-book

Η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών αποτελεί για το Πυροσβεστικό Σώμα μια σημαντική δραστηριότητα που θέτει σε δοκιμασία κάθε καλοκαίρι τα σύνολο του έμψυχου δυναμικού του. Από το 1998 που ανατέθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα εξ ολοκλήρου η ευθύνης της δασοπυρόσβεσης, δυστυχώς, πολλοί Συνάδελφοι έχασαν την ζωή τους κατά την εκτέλεση του ιδιαίτερα αυτού επικίνδυνου καθήκοντος, ενώ ακόμα περισσότεροι τραυματίστηκαν. Πέρςα από τους αυτούς καθαυτούς κινδύνους των δασικών πυρκαγιών, η πολυετής υστέρηση της Ελληνικής Πολιτείας να επιλύσει τα προβλήματα του Π.Σ. σε προσωπικό και μέσα, αλλά και η αδιαφορία της να θεσπίσει όπως έχει υποχρέωση, κανόνες υγείας και ασφάλειας για τις «πυροσβεστικές επιχειρήσεις» δυσχεραίνει ακόμη περισσότερη την δύσκολη επικίνδυνη και ανθυγιεινή πυροσβεστική εργασία.

Δυστυχώς και φέτος, η αντιπυρική περίοδο, εξελίσσεται υπό το βάρος όλων των παραπάνω, και υπό τη βαριά σκιά της απώλειας ενός νεαρού στελέχους του Π.Σ. του Δόκιμου Ανθυποπυραγού Αριστείδη Μουζακίτη, πάνω στο καθήκον, αλλά και πολλών τραυματισμών Πυροσβεστών στα πύρινα μέτωπα σε όλη τη χώρα. Οι δασικές πυρκαγιές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους συναδέλφους να έχουν διαρκώς στο νους τους, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων τους κινδύνους που ελλοχεύουν και τις βασικές οδηγίες ασφαλείας που έχουν εκδοθεί. Στο μικρό αυτό εγχειρίδιο, συγκεντρώσαμε συνεπικουρώντας στην επανάληψη των βασικών και απαραίτητων γνώσεων για τους κινδύνους των δασικών πυρκαγιών και τις οδηγίες για την όσο το δυνατόν ασφαλέστερη επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων για την κατάσβεσή τους.

Βέβαια και θα το επαναλάβουμε ότι για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος από τις επεμβάσεις γενικά στις πυροσβεστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να συνυπάρχουν αρμονικά, ο επαγγελματισμός των συναδέλφων, η γνώση των συναδέλφων πάνω στα ζητήματα πυροσβεστικής τέχνης, η άψογη διοικητική υποστήριξη, η διάθεση όλων των απαιτούμενων Μέσων Ατομικής Προστασίας και φυσικά η καθιέρωση με θεσμικό τρόπο κανόνων υγείας και ασφάλειας. Χρόνια τώρα η ΕΑΠΣ στέλνει την κραυγή της ανησυχίας της για τα παραπάνω σε μια Πολιτεία που τα ακούει μεταξύ Ιουνίου με Οκτώβριο κάθε έτος και στη συνέχεια τα λησμονεί.